Verhuizen binnen de EU: de invloed op je overeenkomsten

Veel mensen ruilen tegenwoordig het regenachtige weer van Nederland in voor de warme zon in Spanje of Portugal. En dan bedoel ik niet die oh zo welverdiende vakantie, nee, ik heb het over verhuizen. Hoe werkt dat juridisch gezien met overeenkomsten? Moet je nu voldoen aan het buitenlandse recht?

Je mag zelf het recht kiezen!

De Rome I Verordening, een wet van de Europese Unie, bepaalt dat je in geval van (o.a.) handelszaken zelf het recht mag kiezen. Je moet dit wel uitdrukkelijk doen, laten blijken uit de bepalingen in de overeenkomst of uit de omstandigheden van het geval. Het handigst is dit gewoon te doen in een overeenkomst. Algemene voorwaarden zijn overigens ook een vorm van een overeenkomst.

Moet je het recht kiezen voor geheel de overeenkomst? Nee, dat hoeft niet. Het kan ook voor een onderdeel. Dat kan handiger zijn als het recht in een bepaald land gunstiger is voor een situatie dan het recht van een ander land.

Je kunt ook altijd samen afspreken om de regels van een ander rechtssysteem op de overeenkomst toe te passen dan jullie eerst hadden gekozen. Als je dit doet, verandert het niet de formele geldigheid van het contract, en het neemt ook geen rechten weg van andere mensen die niet direct bij het contract betrokken zijn.

Wat als je niet kiest?

Een standaardclausule in een overeenkomst bevat altijd een rechtskeuze. Is dat vergeten of heb je zelf een overeenkomst in elkaar geflanst, dan moet je terugvallen op wat de Rome I Verordening zegt over de rechtskeuze. Daarover wordt gezegd, van toepassing op creatief/online ondernemers:

• Verkoop je fysieke producten (dus geen digitale)? Dan geldt het recht van jouw vestigingsplaats.
• Verleen je diensten? Dan geldt het recht van jouw vestigingsplaats.

Oké, maar wat nou als jouw aanbod daar niet onder valt? Zoals de verkoop van een e-book? Of wat als jouw aanbod bestaat uit een mengsel (Voorbeeld: je hebt een online traject en verstuurt daarbij een fysiek boek)? In dat geval geldt het recht van het land waar de partij die de meest kenmerkende prestatie van de overeenkomst moet verrichten, haar woonplaats/vestigingsadres heeft.

Let op als je B2C zaken doet en gaat verhuizen

Heb jij consumenten als klant? Volgens de Rome I Verordening moet een overeenkomst voldoen aan de wetten van het land waar de consument woont. Dit geldt alleen als de verkoper zaken doet in dat land, of als hij op welke manier dan ook zijn diensten aanbiedt gericht naar dat land, of naar meerdere landen, waaronder het land waar de consument woont. Maargoed, dat is dus als je niets kiest.

Je kan nog steeds het recht kiezen tussen jou en de consument. Maar deze keuze mag de consument niet de bescherming ontnemen die hij zou hebben gehad onder de wetten van het land waar hij woont. Met andere woorden, de consument kan niet instemmen met iets dat hem minder rechten geeft dan de wetten van zijn thuisland zouden hebben geboden als er geen keuze was gemaakt.

Twijfel?

Ga jij verhuizen en weet je niet zeker wat er geldt? Neem dan altijd even een jurist in de hand. Bovenstaande informatie kan in jouw situatie wellicht onvolledig zijn. Je kan ook altijd contact met me opnemen.